woensdag 16 augustus 2017

Wat 10.000 stappen per dag me tot nu toe opleverden

 

 

 

Onder het motto 'elke beweging is beter dan geen beweging'



Eind mei schafte ik mezelf een Fitbit aan.

Niet omdat ik gewicht wil of moet verliezen.
Wel omdat ik het gevoel had enkel nog maar te zitten (op het werk, in de auto, aan tafel, in de zetel,...)
en het veel gezonder is om een actieve levensstijl te hebben.
Als mama van drie wil ik daarin dan ook het goede voorbeeld geven.
 
Omdat ik nogal van lijstjes en tabelletjes hou
vond ik een activity tracker dan ook ideaal.
Een gewone stappenteller kon natuurlijk ook en 
kost bovendien een pak minder,
maar mijn inner-geek werd helemaal blij van de extra 
functies en de bijhorende app. 

 


 Dankzij mijn kantoorjob wist ik ergens al wel dat ik te weinig bewoog,
maar pas toen het eenmaal meetbaar werd
wist ik met zekerheid dat het eigenlijk diepdroevend
gesteld was met mijn activity-level.

Waar 10.000 stappen per dag door de American Heart Association
wordt aangegeven als richtlijn, haalde ik nog geen 4.000 stappen...
Nu zijn er voor- en tegenstanders van deze richtlijn,
maar wanneer je zover onder een gezondheids richtlijn zit
dan weet je dat je niet goed bezig bent.
4/10 is dik gebuisd...

Het was dus dringend tijd om meer te gaan bewegen!


Maar hoe komt iemand met een kantoorjob aan 10.000 stappen per dag?



Na die eerste dag pastte ik al enkele dingen aan:

- De lift werd verboden terrein, vanaf toen werd flink de trap genomen vanuit
de parkeergarage naar de 2e verdieping (en terug).
Een opmerking is hier wel op zijn plaats: Fitbit telt de trap aflopen niet mee als 'trap lopen',
de ingebouwde hoogtemeter telt enkel een trap per drie meter die je stijgt.

 - Wanneer ik iets aan een collega wil vragen, dan ga ik ernaartoe in plaats van te Skypen

- Onze nieuwe koffiemachine werd verder weg geplaatst, hoera extra stappen! 
(de mindere koffie nemen we erbij...)

- Regelmatig wandel ik naar de toiletten aan de andere kant van onze verdieping

- Ik stelde mijn Fitbit zo in dat hij een melding geeft wanneer ik dat uur nog geen 250 stappen heb gehaald.
De mini peptalks die FitBit toont als je het dan toch haalt zijn ook wel geweldig.

- Tijdens de middagpauze maak ik een korte wandeling rond ons kantoorgebouw.
Ook dan neem ik uiteraard de trap.Wanneer het regent, wandel ik in de parkeergarage.
Mijn collega's vinden dat grappig, al weten ze wel dat er bij mij een hoek af is.
Trouwens, ik ben niet de enige rare vogel.
Vorige week betrapte ik een man in maatpak op een skatebord in de parkeergarage.
De medaille voor office weirdo gaat naar...
:)




Met deze kleine aanpassingen
haalde ik gemiddeld zo'n 7.000 stappen per dag.
 Niet meer gebuisd, maar toch was ik er nog niet tevreden mee.
Wanneer je een kantoorjob hebt, moet je na de uren nog
'werken' aan je stappen.


So, let's step it up!



Enter: 'De Avondwandeling'.

Ik licht even de noodzaak aan hoofdletters toe:

Onze hond gaat altijd mee.
Dat beestje geniet op zijn oude dag mee van het wandelen en de extra aandacht,
zijn lichte overgewicht verdween als sneeuw voor de zon en
het zorgt ervoor dat ik niet zomaar wat doelloos rondloop in ons dorp.
En win-win situatie

Meestal wil er minstens één van de kinderen mee.
Tijdens ons halfuurtje wandelen komen we langs paarden, pony's, schapen, geiten, kippen, ganzen
wilde poezen en ezels (inclusief überschattig ezelsveulen)
Het is ook echt quality time met de kids zo'n wandeling.
Dan praten ze vrijuit over al wat hen bezig houdt.
En al wat ze net voordien niet met volle mond aan tafel mochten/ konden zeggen 
passeert de revue.
 Nog meer gewin dus.

Én, De Avondwandeling levert me telkens zo'n 3.000 stappen op.

Je ziet, hoofdletters zijn gepast.



  Wanneer ik overdag veel vergaderingen heb (of wanneer ik de step notificaties per ongeluk heb afzet),
dan kom ik soms op het einde van de dag toch nog stappen te kort.

Neurotisch, I know,
maar ik beschouw die 10.000 stappen ondertussen als een minimum.
Wanneer ik merk dat ik mijn doel voor die dag niet zou halen,
dan maak ik gewoon een grotere wandeling.
Door regen laat ik me niet tegen houden,
al wilt dan enkel de hond nog mee.




Wat leverde al dat wandelen me nu eigenlijk op?



Na 3 maanden kan ik zeggen dat ik echt al een verschil merk. 
Eigenlijk al wel sneller hoor, maar ik vond drie maanden een mooie referentieperiode.


- Mentaal geeft het een opkikker. Niet dat ik in een dip zat, maar ik voel me opgewekter dan voordien. 
Meer beweging (bedankt endorfines) en meer buitenlucht doen echt wat met een mens.
- Omdat ik me beter voel, heb ik net iets meer geduld met de kinderen op drukke momenten. 
En zoals ik al zei, het levert me extra quality time op met de kinderen.
- Minder zetelhangen
- Ik ben fitter. Vroeger was ik bijvoorbeeld al buiten adem wanneer ik de trap nam op het werk, nu niet meer. 
- In het zelfde rijtje: gespierde kuiten. Wat zeg ik, gebronsde*, gespierde kuiten. 
Waar ik vroeger gewone, rozige kuiten had, hebben alle zomerwandelingen in short hun vruchten toch afgeworpen. 
- Bye-bye opgeblazen gevoel, ik zal je niet missen. 
Die 'extra' beweging was dus eigenlijk de beweging die ik gewoon broodnodig had.



Tegenwoordig ziet mijn dashboard van de Fitbit app er dan ook veel beter uit.
Ik gebruik trouwens de Fitbit Charge2 omdat deze tracker het best aanleunde bij wat ik zocht.
Bij Decathlon was hij in mei het best geprijsd.
Niets gesponsord ofzo, just sayin'
;)






Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om opnieuw te gaan luieren.
Integendeel. Sinds kort ben ik gestart met work-outs.
Gewoon, lekker thuis. 
Met 3 kinderen erbij...
Daar vertel ik volgende keer meer over.






*mijn huidtype wordt niet bruin, wij bronzen enkel :)