Onze kleinste spruit duimt.
punt
Daar begint alles mee
hij houdt zoveel van zijn duim
dat hij vorige winter, door het intense duimen
een enorme kloof had in zijn mini duimpje
Veel zalf, veel plakkers en nog meer huilbuien later
was die kloof eindelijk genezen
Of het was eindelijk geen winter meer...
Dat laten we in het midden
Het resultaat was het belangrijkste
Geen pijn meer
Geen kind dat zichzelf nog pijn deed
Ondertussen hebben we weeral prijs
Al maandenlang
geen kloof, deze keer
maar een wondje op zijn neus
dat telkens die duim in zijn mond verdwijnt,
opnieuw wordt opengekrabd
omdat dat nieuwsgierige wijsvingertje
telkens dat oh zo moeizaam gegroeide wondkorstje vindt
Je las dat trouwens goed
Al maandenlang
Ondertussen heeft het ventje
een lang litteken op zijn neusje
met onderaan
- uiteraard -
nog steeds een klein wondje
Nu mag je denken
"Geef hem toch gewoon een tut"
Daar hadden we echt al zelf aan gedacht...
Een kind dat duimt, duimt
Zo'n kind wilt helemaal geen tutter
Dat is om aan de poppen te geven of om mee te spelen
of om op te bijten
Maar niet om te troosten, of om rustig in slaap te vallen
Dat hadden we in het verleden al vaker geprobeerd
Handschoenen dan maar?
Daar lachen we eens hartelijk om
Zelfs bij -10 in de Ardeense sneeuw
had die kleine kabouter geen zin in handschoenen
Wat zou dat dan geven in een lekker warm bedje, denk je?
Pleisters blijven er op zolang je naar hem kijkt
Dat wijsvingertje, weet je nog?
Elke soort die we hadden werd geprobeerd
Speciale wondzalf smeer ik meermaals per dag
Waarop hij die meermaals per dag over zijn hele snoet smeert
Hij heeft het toch maar gehad denk ik dan...
Als naaister denk ik dan
"een kinderdwangbuis?"
Bij Kind & Gezin vonden ze dat niet grappig
Sarcasme, anyone?
Ze gingen in elk geval wel mee op zoek naar een oplossing
De verpleegkundige had overlegd met zijn wondzorg collega
om de beste verzorging te bespreken
'Comfeel Plus Transparant' werd aangeraden
Pleister nummer hoeveel ondertussen?
De truuk met die dingen is, dat wanneer je ze een beetje warm maakt
met je handen, je die pleister dan kan platwrijven op de huid
zodat de randjes vervagen en je hem niet meer voelt
(of ziet, ahja, transparant)
Lichaamswarmte? Check
Onzichtbaar? Check
Platgewreven? Think again
Al eens proberen wrijven op de neus van een tweejarige?
Trust me, I've tried
Het helpt niet echt dat zo'n neusje de grootte
en zachtheid van een mini kerstomaatje heeft
Uiteraard voelde hij dat randje nog
en na zo'n 20 minipleistertjes na elkaar te hebben geplakt
- dat eigenwijze wijsvingertje toch -
werd ook dat plan geklasseerd
De pleisters zitten in de medicijnenkist,
die krengen kosten geld en gaan zeker nog op
andere plaatsen / kinderen gebruikt worden
want ze werken echt wel
...als je er afblijft
Nog niet lang geleden stond ik smekend bij de apotheek
met tranen in de ogen
of ze ALSJEBLIEFT iets hadden
om mijn prachtig zoontje
te laten stoppen zichzelf te verminken
Ze luisterden naar mijn verhaal en gaven me prompt Bytex
Dat vieze spul tegen nagelbijten
Eigenlijk niet onder 3 jaar te gebruiken
maar nood breekt wet
Ik stapte buiten met dat kleine flesje
en toch nog maar eens een nieuwe tut
Er werd overgegeven, meermaals
Bytex is ECHT vies en hij wilde ECHT duimen
We hebben huilbuien gehad
Hij, omdat hij zijn beste vriend is verloren
Ik, omdat ik degene ben die hem zijn troost afneemt
Moeilijk dutten, moeilijk inslapen, moeilijk doorslapen
Die nieuwe tut is al zo'n 1000 keer door de kamer gevlogen
Zoals ik al zei heeft hij ondertussen
een lang litteken op zijn neusje
met onderaan
- uiteraard -
nog steeds een klein wondje
Al is dat bijna genezen
Nu dat kleine wijsvingertje eindelijk uit de buurt blijft
We smeren en blijven smeren, Bytex en wondzalf
(ook op dat tweede stomme wondje op zijn kaak)
Die tut gaat al beter nu en zelfs slapen begint te beteren,
al durf ik het hier amper schrijven
Van de huisarts kregen we een gel om littekens te laten vervagen
Van zodra de huid helemaal dicht is kunnen we daarmee aan de slag
Duimen jullie mee?
Pun intended
:)
